La Pietra dell’Arieddra
Non è un monumento ma è nel comune sentire famosa. E’ la pietra dell’Arieddra, poco fuori dall’abitato di Grimaldi, sulla provinciale che conduce prima ad Aiello e poi a Campora S. Giovanni.
I ventenni di oggi ne avevano sempre sentito parlare, ma essendo coperta da arbusti non l’avevano mai vista. Pochi mesi fa, dopo un lavoro certosino di pulitura operato dall’amministrazione comunale, si è materializzato il grosso masso adiacente al muretto della vecchia strada.
Ma cosa ha di così importante? Vi lasciamo per pochi istanti con la vostra curiosità, svelata dai versi che seguono.
SP-245 km 34
(A petra di ‘nnamurati)
Quantu suspiri supra su granitu
posatu de Cupidu a su girune,
de Grimaudu è bigliettu e‘mmitu
respiri aria frisca de vaddune.
Nu tempu era beddu e lucidatu
cumu na serra unta ccu ru lardu,
a ssa filanna tutti hannu filatu
a lana nu mancava ppe ru cardu.
Ppe re coppiette era nu chjiuritu
appuntamenti, coccole e vasuni,
ancunu s’è trovatu puru u zitu
autri su rimasti a bambasciuni.
Quantu sigarettedde s’hau fumatu
guagliuni, giuvinotti, gente granne,
misu a na rasedda dda ammucciatu
ancunu si c’ha fattu puru canne.
Cumu na purverera sorvegliatu,
jiurnu e notte, sempr’u stessu ritu.
Ancunu ccu l’amicu annimicatu
ca l’ha soffiatu a bedda citu citu.
Quantu panni sporchi c’ha lavatu
de cibbia parìa tu nu stricaturu,
lanterna duve ognunu hadi attizzatu
de notte nu restavi mai aru scuru.
E cumu u mare vatte e tira l’unna
u scogliu chjanu s’accarizza e mola,
a vita te sulleva e te ‘nziffunna
passau u tempu, frittule e vrasciole.
Speranza è rinata mo ccu ttia
ca li picciuni tornanu a tubare:
chi bedda ch’è l’età da fantasia!
a mente arreti me fa riturnare.
De festa mu si beddu ‘ntolettatu
na cosa me preoccupa, me turba,
pruvvedimentu certu va pigliatu,
ancunu se distrae e c’è na curva.